📂 Mijn Visie – Waar muren geen muren meer zijn
Achter muren zitten geen nummers, maar vaders, moeders, zonen en dochters.
Wat zie jij: een delict of een mens? Dit project laat zien dat ieder mens méér is dan zijn fout— en dat echte verandering begint waar vertrouwen en menselijkheid groeien.
📸 Tijdens een interview over mijn werk in detentie (Aruba)!
🌷 Nederland (jeugdgevangenis)
Bij de jeugdgevangenis stonden structuur en reflectie centraal. Ik zag hoe jongeren na twee weken opener werden, hoe contact makkelijker liep. Ik verdiepte me in een jongere met borderline die ik als mentor begeleidde. Die ervaring leerde me dat begeleiding niet begint bij een diagnose of delict, maar bij menselijk contact.
🌴 Aruba (gevangenisprojecten)
Op Aruba zette ik projecten op die muren niet fysiek, maar mentaal en sociaal doorbraken. Muziek en creatieve expressie brachten hoop naar buiten. Ouders belden naar radiostations omdat ze hun kind voor het eerst hoorden zingen. Families zagen weer perspectief. Ik ontving brieven vol dankbaarheid — niet voor mij, maar voor de gedetineerden die een andere kant van zichzelf lieten zien.
Waarom is dit relevant?
Omdat dit project laat zien dat detentie niet stopt bij straf.
Het is óók een plek van menselijkheid, hoop en verandering.
Re-integratie begint niet ná de muren, maar ín de muren.
📌 Dit is de basis!
Gaandeweg wordt het project verder aangevuld en verdiept met nieuwe inzichten en verhalen.